Dlaczego powstaje łuszczyca?
Łuszczyca to jedna z poważniejszych chorób skóry. Podobnie jak w przypadku atopowego zapalenia skóry, jest to choroba przewlekła, z tendencją do nawrotów. Obecnie sporo już wiadomo na temat łuszczycy. Podłożem tej choroby są geny (polimorfizm w obrębie genu HLA-Cw6). Łuszczyca wiąże się również z niewłaściwą pracą układu immunologicznego (błąd w komórkach Langerhansa, które zlokalizowane są w naskórku, a także wadliwe limfocyty grasicozależne, limfocyty T).
Czynniki zewnętrzne, jak i wewnętrzne mają wpływ na przebieg choroby i ewentualne zaostrzenie lub osłabienie jej objawów. Wiemy, że należy unikać stresu, przetworzonej żywności, zanieczyszczonego środowiska oraz chemii np. w kosmetykach i lekach. W Polsce na łuszczycę cierpi ok. 2% społeczeństwa i te statystyki przekładają się także na inne części świata. Wyjątkiem jest Azja i Afryka, gdzie łuszczyca występuje znacznie rzadziej.
Odmiany łuszczycy i typowe dla niej objawy
Niestety, łuszczyca coraz częściej nie dotyczy wyłącznie skóry, ale obejmuje także stawy. W niektórych przypadkach prowadzi do zespołu metabolicznego, czyli grupy współistniejących schorzeń metabolicznych i sercowo-naczyniowych.
W związku z powyższym, wyróżniamy kilka odmian łuszczycy:
- łuszczyca zwyczajna (najpopularniejsza);
- łuszczyca krostkowa – w postaci ogólnej i miejscowej;
- łuszczyca uogólniona (erytrodermia) – obejmuje całą powierzchnię ciała, występuje z gorączką;
- łuszczyca stawowa – może prowadzić do zaburzenia pracy narządów ruchu.
Najpowszechniej występującymi objawami łuszczycy są płasko-wyniosłe grudki o różowo-czerwonej barwie, z tendencją do łuszczenia się. Łuszczyca pochodzi od słowa „łuszczyć”, niektórzy twierdzą, że od “łuska”, ponieważ skóra osoby chorej wygląda właśnie jakby była pokryta łuskami. Gdy łuska oderwie się, widoczna jest kolejna, tym razem różowa warstwa skóry.
Typowe dla osób z łuszczycą jest posiadanie (pod łuską) błyszczącej, śliskiej i suchej skóry. Bardzo trudno jest ją nawilżyć. Wspomniana suchość prowadzi do ciągłego powstawania nowych ran. Bardzo ważna jest informacja, że łuszczycą nie da się zarazić. Warto o tym pamiętać, ponieważ osoby chore, żyjące w nieuświadomionym społeczeństwie, narażone są na przykrą i szkodliwą stygmatyzację.
Jak pielęgnować skórę z łuszczycą?
Podstawą pielęgnacji skóry u osób chorych na łuszczycę jest oczyszczanie oraz nawilżanie. Należy pamiętać, że świadoma pielęgnacja jest tak samo ważna zarówno w przypadku zaostrzenia objawów, jak i remisji choroby.
Oczyszczanie: należy używać delikatnych kosmetyków naturalnych o łagodnej formule. W tym temacie sprawdzą się mydełka Bosphaera, dostępne w formie kostek oraz babeczek. Mydła te są oparte na delikatnych i naturalnych składnikach, co ciekawe, barwione są glinkami. Osoby z łuszczycą, które powinny unikać mocniejszych zapachów, mogą w tym wypadku sięgnąć po te delikatne, jak np. mleko migdałowe czy letni jaśmin. Osoby z łuszczycą nie powinny stosować bardziej inwazyjnych metod oczyszczania skóry, w tym peelingów do ciała. Należy też wystrzegać się depilacji w miejscach objętych chorobą.
Kolejną istotną kwestią jest nawilżanie skóry. Skóra z łuszczycą bardzo dobrze reaguje na preparaty z antyoksydantem, witaminą E. Ważne jest, aby nie sięgać po mocne zapachy, lepiej poprzestać na tych delikatnych, praktycznie niewyczuwalnych. W pielęgnacji twarzy może się sprawdzić serum ujędrniające, które zawiera cenne oleje i nie posiada mocnego zapachu. W zależności od przypadku, może się także sprawdzić krem przeciwzmarszczkowy Bosphaera, oparty na hydrolacie z róży. Dla pielęgnacji miejscowej, a więc w przypadku suchej skóry występującej na łokciach, piętach, między palcami itp, doskonale sprawdzi się krem do rąk i stóp Bosphaera z lanoliną, alantoiną i mocznikiem.